Ordizia garaipenaren bila joan arren, eta garaipena lortzeko jokua eta merituak egin arren, esku hutsik bueltau zen etxera. Gaur egun Ordizia Zumaiako baino talde sendo eta hobea da, bainan, edozein kiroletan orokorrean eta futbolean konkretuki, ez du beti hoberenak irabazte, zorionez, bestela aspergarri litzateke. Sailkapenean aurretik egon arren, Zumaiakok ez zuen ezer berezirik erakutsi. Ordizian jolastutako partidan, denboraldiaren hasieran ondo irabazi zuen Zumaiakok, atzo, berriz ,sari handiegi jaso zuen erakutsizuenerako. Lehenengo zatian aurre egin zion markagailuan Zumaiakok Ordiziari, lehenengo gola zoritxarreko jokaldian ailegatu zen, Eneko Etxeberriak bere atean egin zuen gola, bigarren gola, falta baten ondorioz heldu zen, urdinen defensa pattal ibili zen jokaldia defendatzen eta bigarren gola jaso zuen Ordiziak. Jokoa dexente orekatuta zebilen atsedena bitarten, ala eta gustiz ere, 2 – 0 markagailuan. Tras el descanso, el Ordizia salió con una marcha más, y para el minuto 5, Iherai hacía gol, metiendo al equipo en el partido. A partir de ahí monólogo del Ordizia, dominio total y absoluto, media docena de ocasiones de gol de los urdiñas, pero cuando la bolita no quiere, no entra. El Ordizia era netamente superior, pero como tantas veces comentamos, no siempre gana el que mejor juega. Balones desinflados aparte, le llaman táctica y estrategia, el Zumaiako consiguió mantener la ventaja, demostrando que sabe sufrir y aguantar los resultados favorables. Verdaderamente Aita Mari es un campo maldito para el Ordizia. Otra vez tendrá que ser. El equipo mantuvo el tipo, dió la cara y mereció más. Zorionak mutilak!!!! Hasierako hamiakakoa: Pitu Pérez, Eneko Etxeberria, Aitor Zunzunegi, Aritz Urdangarin, Eneko Etxebarrieta, Anartz Sánchez, Bingen Erauskin, Oier Mendizabal, Josu Lekuona, Ekain Regil eta Iherai Martin Bigarren zatian Iker Iturrioz, Enzo Tosi, Iker Armendariz, Jon Linares eta Jon Cerro, Eneko Etxeberria, Aritz Urdangarin, Eneko Etxebarrieta, Anartz Sánchez eta Josu Lekuonaren ordez zelairatu ziren